Leikskólinn Vinagerði

Agadú

Agadú, dú, dú, hrista epli niður úr tré

agadú, dú, dú, hrista epli ekkert hlé

vinstri snú, hægri snú

hoppa upp og niður og styðja á hné

dönsum öll saman nú síðan fá sér allir te.
Apalagið

Fimm litlir apar

sátu upp í tré.

Þeir voru að stríða krókódíl:

"Þú nærð ekki mér".

Þá kom hann herra krókódíll

hægt og rólega

og BOMM!

Fjórir litlir apar

osfrv.

Þar til:

enginn lítill api situr uppi í tré.
Dropalagið

Dl dl segja droparnir við pollinndl,

dl, segja droparnir við pollinn.

Og þeir stinga sér í kaf

og breyta pollinum í haf.
Fingraþula

Þumalfingur er mamman,

sem var mér vænst og best.

Vísifingur er pabbinn

sem gaf mér rauðan hest.

Langatöng er bróðir

sem býr til falleg gull.

Baugfingur er systir

sem prónar sokka úr ull

Litli fingur er barnið

sem leikur að skel

litli pínu anginn sem dafnar svo vel

Hér er allt fólkið svo fallegt og nett.

Fimm eru í bænum ef talið er rétt.

Ósköp væri gaman hér í þessum heimi,

ef öllum kæmi saman jafn vel og þeim.
Furðuverk

Ég á augu, ég á eyru,

ég á lítið skrýtið nef,

ég á augabrúnir, augnalok

sem lokast þegar ég sef,

ég á kinnar og varir rauðar

og á höfði hef ég hár

eina tungu og tvö lungu

og lengst inni hef ég sál.

Því ég er furðuverk

algjört furðuverk

sem að guð bjó til.

(lítið samt ég skil)

Ég á tennur og blóð sem rennur

og hjarta sem að slær

tvær hendur og tvo fætur

tíu fingur og tíu tær

ég get gengið, ég get hlaupið

ég kann að tala mannamál

ég á bakhlið, ég á framhlið

og heila sem er klár.

Í heilanum spurningum

ég velti fyrir mér

og stundum koma svörin

svona eins og af sjálfu sér

en samt er margt svo skrítið

sem ég ekki skil

en það gerir ósköp lítið til

því mér finnst gaman að vera til.
Fylgd

Komdu, litli ljúfur

labbi, pabba stúfur

Látum draumsins dúfur

dvelja inni um sinn,

heiður er himininn.

Blærinn faðmar bæinn,

býður út í daginn.

Komdu, kalli minn.

Göngum upp með ánni,

inn hjá mosaflánni,

fram með gljúfurgjánni,

gegn um móans lyng.

Heyrirðu hvað ég syng

Líkt og lambamóðir

leit á fornar slóðir

innst í hlíðarhring.

Héðan sérðu hafið

hvítum ljóma vafið,

það á geymt og grafið

full og perluskel,

ef þú veiðr vel.

En frammi á fjöllum háum,

fjarri sævi bláum,

sefur gamalt sel.
Guttavísur

Sögu vil ég segja stutta

sem að ég hef nýskeð frétt.

Reyndar þekkið þið hann Gutta,

það er alveg rétt.

Óþekkur er ætíð anginn sá,

út um bæinn stekkur hann og hoppar til og frá.

Mömmu sinni unir aldrei hjá

eða gegnir pabba sínum. Nei, nei, það er frá.

Allan daginn út um bæinn

eilíf heyrast köll í þeim:

Gutti, Gutti, Gutti, Gutti,

Gutti komdu heim.

Andlitið er á þeim stutta

oft sem rennblautt moldarflag,

mædd er orðinn mamma' hans Gutta,

mælir oft á dag:

"Hvað varst þú að gera Gutti minn?

Geturðu' ekki skammast þín að koma svona inn?

Réttast væri' að flengja ræfilinn.

Reifstu svona buxurnar og nýja jakkann þinn?

Þú skalt ekki þræta Gutti,

það er ekki nokkur vörn.

Almáttugur en sú mæða

að eiga svona börn".

Gutti aldrei gegnir þessu

grettir sig og bara hlær.

Orðinn nærri' að einni klessu

undir bíl í gær.

Onaf háum vegg í dag hann datt

drottinn minn, og stutta nefið það varð alveg flatt.

Eins og pönnukaka, er það satt?

Ojá, því er ver og miður, þetta var svo bratt.

Nú er Gutta nefið snúið

nú má hafa það á tröll.

Nú er kvæðið næstum búið.

Nú er sagan öll.
Heyrðu snöggvast Snati minn

Heyrðu snöggvast, Snati minn,

snjalli vinur kæri,

heldurðu ekki hringinn þinn

ég hermannlega bæri?

Lof mér nú að leika að

látúns hálsgjörð þinni,

ég skal seinna jafna það

með jólaköku minni.

Jæja þá, í þetta sinn

þér er heimil ólin.

En hvenær koma, kæri minn,

kakan þín og jólin?

Páll Ísólfsson/ Þorsteinn Erlingsson
Í Hlíðarendakoti

Fyrr var oft í koti kátt,
krakkar léku saman,
þar var löngum hlegið hátt,
hent að mörgu gaman.
Úti' um stéttar urðu þar
einatt skrítnar sögur,
þegar saman safnast var
sumarkvöldin fögur.

Eins við brugðum okkur þá
oft á milli bæja
til að kankast eitthvað á
eða til að hlæja.
Margt eitt kvöld og margan dag
máttum við í næði
æfa saman eitthvert lag
eða syngja kvæði.

Bænum mínum heima hjá
Hlíðar brekkum undir
er svo margt að minnast á,
margar glaðar stundir.
Því vill hvarfla hugurinn,
heillavinir góðir,
heim í gamla hópinn minn,
heim á fornar slóðir.
Í leikskóla er gaman

Í leikskóla er gaman

þar leika allir saman

leika úti og inni

og allir eru með.

Hnoða leir og lita

þið ættuð bara að vita

hvað allir eru duglegir

í leikskólanum hér.
Í rigningu ég sing

:,: Í rigningu ég syng, í rigningu ég syng

það er stórkostlegt veður mér líður svo vel:,:

Arma út – arma að

:,: atjúddi tja, atjúddi tja, atjúddi tja tja:,:

:,: Í rigningu ég syng, í rigningu ég syng

það er stórkostlegt veður mér líður svo vel:,:

Beygja hnén....

:,: Í rigningu ég syng, í rigningu ég syng

það er stórkostlegt veður mér líður svo vel:,:

Inn með tær....

:,: Í rigningu ég syng, í rigningu ég syng

það er stórkostlegt veður mér líður svo vel:,:

Rassinn út....

:,: Í rigningu ég syng, í rigningu ég syng

það er stórkostlegt veður mér líður svo vel:,:

Hakan upp...

:,: Í rigningu ég syng, í rigningu ég syng

það er stórkostlegt veður mér líður svo vel:,:

Tungan út....
Lína Langsokkur

Hér skal nú glens og gaman

við getum spjallað saman
gáum hvað þú getur,

vinur gettu hver ég er.
Verðlaun þér ég veiti

ef veistu hvað ég heiti
vaðir þú í villu

þetta vil ég segja þér.

Hér sérðu Línu Langsokk,

tralla hopp, tralla hei, tralla hopp sa – sa,
Hér sérðu Línu Langsokk, já líttu það er ég.

Svo sérð þú minn apa,

minn litla sæta apa
herra Níels heitir,

já, hann heitir reyndar það.
Hérna höll mín gnæfir,

við himin töfraborg mín gnæfir
fannstu annan fegri

eða frægðarmeiri stað.

Hér sérðu Línu…

Þú höll ei hefur slíka,
ég á hest og rottu líka
og kúfullan af krónum
einnig kistil á ég mér.
Veri allir vinir
velkomnir einnig hinir
nú lifað skal og leikið
þá skal líf í tuskum hér.

Hér sérðu Línu…
Lítil mús

Lítil mús, lítil mús,
lítil húsamús.
Lítil mús, lítil mús,
lítil hagamús.
Hvað gerir músin nú?
Hún flýr í bóndans bú
Margt þarf að gera á morgnana

Viðlag: Margt þarf að gera' á morgnana
og margt er sem ekki má gleyma.

Þannig er best að þvo um hönd,
:,: að þvo um hönd. :,:

Viðlag…

Þannig er best að þvo um hönd,
að þurrka má enginn gleyma.

Viðlag…

Þannig er best að þurrka hönd,
:,: að þurrka hönd. :,:

Viðlag…

Þannig er best að þurrka hönd,
að þurrka má enginn gleyma.

Viðlag…

Þannig er best að bursta tönn
:,: að bursta tönn. :,:

Viðlag…

Þannig er best að bursta tönn,
að bursta má enginn gleyma.

Viðlag…

Þannig er gott að greiða hár,
:,: að greiða hár :,:

Viðlag…

Þannig er gott að greiða hár,
að greiða má enginn gleyma.
Risatröll

Hérna koma nokkur risatröll Hó, hó!

Þau öskra svo það bergmálar um fjöll Hó, hó!

Þau þramma yfir þúfurnar,

svo fljúga burtu dúfurnar

á bak við ský er sólin hlý í leyni.

Hún skín á tröll, þá verða þau að steini.
Sa ramm samm samm

:,:Sa ramm samm samm:,:

Gúllí gúllí gúllí gúllí gúllí

ramm samm samm

:,:Sa ramm samm samm:,:

Gúllí gúllí gúllí gúllí gúllí

ramm samm samm

:,:Hér er ég, hér er ég

Gúllí gúllí gúllí gúllí gúllí

ramm samm samm:,:
Skógarakvæði

:,:Við götuna stóð hús:,:

Við götuna stóð skógarahús

skó, skó, skógarahús

Við götuna stóð hús.

:,:Í húsinu bjó karl:,:

í húsinu bjó skógarakarl

skó, skó, skógarakarl

í húsinu bjó karl

:,: Og karlinn átti frú:,:

og karlinn átti skógarafrú

o.s. frv.

:,: Og hjónin áttu son

o.s. frv.

Og sonurinn átti hund

o.s. frv.

Og hundurin var með fló

o.s.frv.

Og flóin var með lús

o.s.frv.

:,:Nú syng ég ekki meir:,:

Nú syng ég ekki skógarameir

skó, skó, skógarameir

nú syng ég ekki meir.
Tombai

Tombai Tombai

Tombai Tombai

Tombai Tombai

Tombai

Don,Don,Don

Diri don Diri diri

Don don.

Tra la la la la

Tra la la la la

Tra la la la la la. Hei!
Vinalagið

Við erum góð, góð hvert við annað,

stríðum ekki eða meiðum neinn.

Þegar við grátum þá huggar okkur einhver,

þerrar tár og klappar okkar kinn.

þýskt lag

lag: Veistu að ég á lítinn dreng sem labbar
Það var eitt sinn könguló

Það var eitt sinn könguló

sem hafði átta fætur
Því þurfti hún að fara
-snemma á átta fætur
-og fara í skóna
-og reima skóna
á átta fætur!

Hún taldi: Einn, tveir, þrír, fjórir,
fimm, sex, sjö, - átta fætur !
Tralalalla! Ummhumhummhummum!
Tralalalla!
Þegar barnið í fötin sín fer

Þegar barnið í föt sín fer

fjarska margt að læra þörf er hér,

fyrst er reynt að hneppa hnapp,

í hnappagatið loks hann slapp,

renna lás og reima skó,

reyndar finnst mér komið nóg.

Þetta er gjörvallt í grænum sjó.

Við skulum hneppa, renna, smella, hnýta,

hneppa, renna, smella, hnýta,

hneppa, renna, smella, hnýta,

hnýta slaufu á skó.

Söngbókin

Leikskólalög

Agadú

Apalagið

Dropalagið

Fingraþula

Furðuverk

Fylgd

Guttavísur

Heyrðu snöggvast Snati minn

Í Hlíðarendakoti

Í leikskóla er gaman

Í rigningu ég sing

Lína Langsokkur

Lítil mús

Margt þarf að gera á morgnana

Risatröll

Sa ramm samm samm

Skógarakvæði

Tombai

Vinalagið

Það var eitt sinn könguló

Þegar barnið í fötin sín fer